నిశీధి

ఒక పల్లె  మధ్య  నుంచి నేను వెళ్తున్నాను
ఇళ్ళన్నీ లేచి నిలబడ్డాయి నా కారు దీపాలలో
అవి  మేల్కొనే ఉన్నాయి వెలుతురుని త్రాగాలని
ఇళ్ళు, పశువుల పాకలు, బోర్డులు, వదిలేసిన వాహనాలు
ఇవన్నీ జీవం పోసుకున్నాయి.
మనుషులు మాత్రం నిద్రలో ఉన్నారు:

కొందరు ప్రశాంతంగా నిద్రించగలరు
మరి కొందరివేమో కష్టపడే ముఖకవళికలు
ఎదో యుగాలనుంచి నిద్ర ప్రయత్నిస్తున్నట్టు.
గాఢ నిద్రలో కూడా వీరు పట్టు విడవరు.
ఒక మాయ కదిలాడే సమయంలో వేసివున్న క్రాసింగ్ గేటులా ఉంటారు.

పల్లె పొలిమేర్లలో దారి దూరంగా అడవిలోకి వెళ్తుంది.
చెట్లు ,  చెట్లు తమ మౌన అంగీకారాన్ని పాటిస్తున్నాయి.
నాటకీయ రంగు సంతరించుకున్నాయవి, నిప్పుల వెలుతురిలా.
ప్రతి ఆకు ఎంత వైవిధ్యంగా ఉంది! అవన్నీ ఇంటికి బయలుదేరాయి నాతో పాటు.

ఇక నిద్రకి ఉపక్రమిస్తాను, ఏవేవో చిత్రాలు కదలాడతాయి
నా కను రెప్పల మాటున ఎవో ఎడతెగని రాతలు నల్లని గోడల పై.
కలలు నిజాల మధ్యలోంచి నాకొక ఉత్తరం రావాలని ఒక వ్యర్థ ప్రయత్నం.

(మూల రచన : టొమాస్ ట్రాన్స్త్రామర్ http://inwardboundpoetry.blogspot.in/2012/07/900-nocturne-tomas-transtromer.html )